Karanlık gecelerin koynundayım
Gökyüzünde hüzün bulutları
Gecenin karanlığında benliğini yitirmiş maviler
Karanlığın derinliğine gömülmüş yalnızlığım
Yitip giden umutlar
Zamanın hangi devrinde
Yâda zamanın hangi mevsiminde
Yoksa anıların sisli derinliğinde mi?
Bir türlü çözemiyorum
Kayıpların girdabında boğuluyorum
Gölgem bir adım arkadayken
Şimdi önümde uzayıp giden kocaman bir yalnızlık
Aranıp duruyorum
Gölgemle yalnızlığım arasında
Ama ne seni
Nede kendimi
Bulamıyorum
Galiba hazandan kalma bir mevsimde
Ve kelimelerin tükendiği bir anda
Yazmışlar hasreti
Sorgusuz, sualsiz
Adına da kader demişler
Seven nerede
Sevgili nerede
Bilemiyorum
Bir tükenişlik var
Tükenişte olan
Mevsimler değil
Zaman hiç değil
Öyleyse tükenişin girdabında ki kim…
Ne vakit zamansız
Nede zaman mevsimsiz
Puslar ortasında ki her şey izsiz
Vuslatı hiç sorma
Artık vuslat belirsiz
Sakın anlamsız sanma
Arkada veya önde uzayıp giden gölgeleri
Arkamızda kalan gölgeler hatıralar
Önümüzde uzayıp gidenler hasret
Şimdi söyle sevgili
İki gölge arasında sıkışıp kalan kim…
Kayıt Tarihi : 8.2.2011 13:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutluyorum seni saygılar abi
Ve kelimelerin tükendiği bir anda
Yazmışlar hasreti
Sorgusuz, sualsiz
Adına da kader demişler
Seven nerede
Sevgili nerede
Bilemiyorum
Bir tükenişlik var
Tükenişte olan
Mevsimler değil
Zaman hiç değil
Öyleyse tükenişin girdabında ki kim…
Tükenmeye fırsat vermeyeceksiniz dost.Kaderi değiştirmek elde değil ama biraz yönünü değiştirebiliriz sanıyorum gayretimizle. Yeter ki savaş meydanını vaktinden önce terketmeyelim...Kutladım bu duygulu gönül sesinizi beğenilerimle + 10...
Şiirin bütününde çözümlemenin egemenliği dikkat çekiyordu.Lirizmin sınırsızlığında geçmişten geleceğe dağılan bir soru sözcüğü...
Yanıtı mutlak birileri tarafından verilecektir.
İlgiyle okudum ve çok beğendim.
Kutluyorum Dost. (10)
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (29)