bi çare olmuşum,dolaşırım dergahları;
aşkı kim için yaratmış sorusuna,
bir yaşam bırakır,
gider gelirim ahu ahımın üzerine...
tanıtır kendini mahrum yalıtılmışlık;
ben der,
seni düşlerinden uzakta aratan,
sen der,
derin gözyaşlarında ıslatılmış bir hayal...
kovulurum kapılardan,dergahım içerisinden;
dert bile eskisi kadar mühim değil,
yaşadığım kadar basit,
hissettiğim kadar karmaşık...
Kayıt Tarihi : 6.11.2010 19:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Öztaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/06/kim-200.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!