Kim Şiiri - Aysel Çoban

Çiçek dalında güzeldi
Şimdi boyun bükmüş
Solduran kim

Ağaç toprağında yeşildi
Şimdi içi boş kovuğa dönmüş
Kurutan kim

Dağlar,
Barındırdığı canlıyla gülerdi
Şimdi çorak canlara gömülmüş
Yok eden kim

Kurt kuzuyla hiç gezmezdi
Şimdi kurt kuzuyla arkadaş
Yolunu şaşıran kim

Tohum kuraksız toprağında yeşerirdi
Şimdi büyümeye gücü kalmamış
Sarartan kim

İnsan hasletiyle insandı
Şimdi bir yanı zulüm olmuş
Zorlayan kim

Sevgi yürüklerde serpilirdi
Şimdi hissiyatı değişmiş
Kandıran kim