Istar kurdum gönlüme,
Tarak vurdum özüme,
Dostluğu yüreğime,
İlmek ilmek dokudum.
Taramaz ki ipleri,
Bulunmaz ki denkleri,
Solamaz ki renkleri,
Sevgilerle boyadım.
Bu sevgiler yürekten,
Bağlanmış sık ilmekten,
Çözülmezmiş gerçekten,
Düğümünü pek attım.
Yapalak kalemiyle,
Dokunan kilimiyle,
Sevgiden ilmeğiyle,
Dostluktan kilim yaptım.
27.09.2004
Ali YapalakKayıt Tarihi : 14.8.2008 02:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!