Kilim Şiiri - Yorumlar

En güzel renk mi, çok az! Eğreti, kaçamak, belki!
Belki kimi gecelerde ekleme
Sevinçlerden gelme çağla yeşili –Yanlış
Eğrelti otlarının yitik yeşili yani,
İki başlı kartalların ölü gözlerinde–
–ki belki– çok az!
Sonra çok az pembe, işe giderken ayrılışlarda
Kimi günler bir süre hani ayaküstü
Çekingen bir gülüş, çekingen çok çiğ çevre
Pörsük pembe, solgun güllerde, belki biraz!
Gözlerinin dalışı bile çok çiğ, çünkü…
Çünkü hançer nakışlarda bu çılgın çağrı,
Bu çürük iplik, bu ensiz atkı,
Bizim!

.....
elimizdeki malzeme ile ancak bu kadar
bizim hayallerimizin ve hayatımızın gücü bu kadar
saygılar

‘’Ben mum alevinde pervane gibi hep aynı odakta yazdımşiirlerimi: Ev ve her günkü yaşamalar. Rilke’nin Panter’i gibi aynı parmaklıklar içinde. Toplumun ve imkânlarımın bana bağışladığı dar dörtgende gözlerimi her açtıkça karşımda büyük şehrin orta-fakir sınıf ev, aile ve çevrelerini buldum. Benim bugüne kadar varmak istediğim gerçekler, hiçbir zaman bu sınırların ötesinde olmadılar.’’demiş usta.İşte o güzel şiirlerinden birisi;

EVİN HALLERİ

Evin yalın hali
İster cüce, ister dev
Camlarında perde yok
Bomboş, ev.

Evin -i hali, sabah,
Geciktiniz haydi!
Uykuların tatlandığı sularda
Bıracaksınız evi.

Evin -e hali, gün boyu,
Ha gayret emektar deve!
Sırtınızda yılların yorgunluğu
Akşam erkenden eve.

Evin -de hali, saadet,
Isınmak ocaktaki alevde
Sönmüş yıldızlara karşı
Işıklar varsa evde.

Evin -den hali, uzaksınız,
Hattâ içinde yaşarken
Aşkların, ölümlerin omzunda
Ayrılmak varken evden.

Behçet Necatigil

saygıyla
namık cem

Sevgilerde

Sevgileri yarınlara bıraktınız
Çekingen, tutuk, saygılı.
Bütün yakınlarınız
Sizi yanlış tanıdı.

Bitmeyen işler yüzünden
(Siz böyle olsun istemezdiniz)
Bir bakış bile yeterken anlatmaya herşeyi
Kalbinizi dolduran duygular
Kalbinizde kaldı
Siz geniş zamanlar umuyordunuz
Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek.
Yılların telaşlarda bu kadar çabuk
Geçeceği aklınıza gelmezdi.

Gizli bahçenizde
Açan çiçekler vardı,
Gecelerde ve yalnız.

Vermeye az buldunuz
Yahut vakit olmadı

BEHÇET NECATİGİL

Uygarlık( toplumsal hayatın akış şekli) parmak izlerini mimariye bırakır..şehirlere köylere kasabalara caddelere sokaklara camilere kahvehanelere evlere... hem buraların dış mimarisine, hem iç mimarisine ve dekarasyonuna..

halı ve kilim uygarlık şifrelerinin özellikle saklandığı ve özellikle ve gerçek anlamında şifrelendiği aksesuarlardan...

şair yaşadığı dönemin uygarlık akışının şifrelerinin d/okunduğu bir kilim olsun istemiş şiirini..

tüm gerçek sanatkarlar gibi ayrıntıları çok seven şairin ayrıntılar arasında ne denli ikirciklendiğini, zor beğendiğini ve beğeni düzeyininin nasıl ince yolculuklardan geçerek oluştuğunu gözlemliyoruz..

eskiler şöyle derlerdi ''habbede kubbeyi görebilmek''...su kabarcığında gök kubbeyi görebilmek..ve hoşuma giden başka bir söz...şeytan teferruatta gizlenir...her ikisi de bu şiirle birlikte hatırlanacak sözlerden

umarım huzur içinde yatar kabrinde şair..dilerim...

Toplumla Yurdu ilmik ilmik dokunmuş kilimde gösteren usta şair, ışıklart içinde yat.Olumsuz eleştiri ne haddime! Saygıyla eğilirim önünde.

ah bir de eli boş,gönlü hoş biri var sevgili Kemal hocam...'biri' dediğime bakmayın siz..herkes olabilir bu bence deyip,işte o birileri için bir şiir daha bırakıyorum sayfaya...yönetimden özür dileyerek...umarım hoşgörürler beni...

Zühtü

birçok nedenden ötürü
kocaman bir aşkın kahramanı olamadı
içimdeki Zühtü!

öldü gitti...

T.Atay

:))))))

Sevgilisiz olabilirler ama sevgisiz değildirler onlar. Böyle bir günde ben de Ulviziya Bey nezdinde tüm dullara saygı ve selamlarımı gönderiyorum ve diyorum;

ALLAH KURTARSIN

Kalmışsan ecrin boynunda
Olsan ne yazar evliya
Bekle dur iki elin koynunda

Ne kapını çalan olur ne hatırını soran bir kul
Şükret otur
Say kendini şen dul

Allah kurtarsın güneş hapis hanesinden
Ne birine dulda olabilirsin
Ne de sığınacak dulda bulabilirsin

Ya ara bul
Ya da haline yan dur
Sen ey sefil dul

Saygı ve selamlar Behçet ağbim rahmetliye sonra geliriz.

Muroyives İnes

gözyaşlarım buhar oldu sıcağında...
yapıştı camlarıma, içerden (!)
hüzünle dayadım başımı kenarına
tutup
'seni seviyorum' yazdım parmağımla...
'muroyives ines' mi okudun dışardan?
ellerin varsa,düzelt istersen
sakın utanma!..

T.Atay

herkesin sevgililer günü kutlu olsun efendim...:))

sevgili Kemal hocam;

yorumunuzun birinde adımı zikretmişsiniz,teşekkür ederim dedikten sonra,gerçekten 'safkan' biri olduğumu anlamış bulunmaktayım:)))'kan' ı attım bir kenara,safın tekiyim yeminle...nereden mi geliyor bu saflığım;hemen anlatayım: annem ve babam belli en azından:)))))gerçi beş kardeşiz,hiç birimiz benzemez birbirine..herkes ayrı tende,ayrı ruhta ya,neyse!:))))tanrı'nın işi işte,ne edersin!..
evet ne diyordum,kitap çıkarmaktan geliyor bir de benim saflığım!..ne gerek vardı...zaten şiir diye yazdıklarımı okumak isteyen okuyordu bu sayfalardan...neden bir de kitaba para ödesin!?..beş lira beş liradır bu hayat pahalığında bence...tanesi bir liradan beş ekmek alır,sofraya dizer,çoluk çocuk yer de mi yanim!..katıklı mı yer,katıksız mı orası muamma!..daha da olmadı 2 bira parası eder beş lira(ben içmem),en ucuzundan bir paket sigara...oturur içersin hem akciğerlerini bombalarsın,hem de havayı!..ne kalır geriye!? dilim varmaz bunu söylemeye ki;kitap okuyup da ne edeceksin!..geçtim bütün bunları;'hocam kitap çıkarmışsın,hayırlı olsun,adres versem gönderir misin' diyenlerin sayısı 10 kişiyi geçmemiştir.bu durumda ben de bir yol buldum kendime;adres istiyorum,gönderiyorum kitabımı...ister okusunlar,ister okumasınlar,kendileri bilir deyip teselli ediyorum kendimi..:)))

buna rağmen,bazı sevindirici şeyler de yaşıyorum açıkçası...bunları anlatamam..çünkü reklama girer...bu da bana göre değil.

bir kez daha teşekkür ederek,saygılar,sevgiler sunuyorum size...