Kıldan ince,kılıçtan keskin

Kıldan ince, kılıçtan keskin
Güneşi yakarak bağrımda
80 milyon parıldayan göz içinde
Bir ses var göğsümde çoğalıyor
Bir köprü düşün ki cehennemde kurulu

Kan gibi atarak damarlarımın haritasında
Sesin yurdun her yanını kuşatıyor sevgiyle
Çelik duvarları eritiyor,vurdukça senin rüzgarın
Mesafeleyle zamanın sınırlarından aşıyor

Kıldan ince, kılıçtan keskin
Yürek yangını bu, geceden alır alevini
Hangi edebiyatla seslensem sana, kefaretiz kalır
Bir semte, bir ülkeye sığdıramam seni
Sınırların gezegenlerden taşıyor

Senin benliğin dilini kurutur var olmamış nesillerin
Bir tad, bir doku seni tanımlayamaz,noksan kalır
Bir milletin bütün mitlerini yanyana getirip
Bir tarihi yolundan çıkarır sözlerin
Mevcudiyetin ıslak tebessümlerin yegane temeli olur

Kıldan ince,kılıçtan keskin
Göğün mavi kapılarını hangi anahtar açar
Şerit şerit toprağını takip etsem sığınsam sana
Bir günü ışıklı kollarında tüketsem perşembe akşamlarının
Sana akan sular şafakla dolsa,
Sen de durulsa dünya

Senin sesin bir başka var oluyor bende
Beyaz yelkenlerin mavi denizleri titretir
Ay doğar şu inci tepeden
Bir sana bakarım,bir de şu gümüş yüzlü yarım aya
Hanginiz dolanır boynuma,daha çok alır beni benden
Hiç bir serin yokuştan medet ummam artık
Bir sen olsan yeter bana çiçekli sabahlarımda