Kılcal Damar Şiiri - Toygar Uludüz

Bir insan, meleklerden alınmış bir izin gibi,
Aynı olabilir parmak izlerimiz.
Kovdum ellerimden ceset torbalarını.
Dönme geri.
Benliğimin galerisi tanrıların sesine benzemekte,
Kan revan bir gönül, gömün beni!
Heveslerim hayat gibi kısa,
Yokluğunun habercisi düşmüş bir yerlerde,
Bu kasvet sıkıyor ruhumu bir halat gibi.
İkilemler iki seçenekten ibaret değil,
Yaptığına "insan işte" derler, ihanet değil.
İntikamıma ettiğim yanlış yaşatır beni.
Çöp kovalarının ardına gizlenmiş, ürpermiş,
Titrek köpekler gibi miyiz?
Acısı tatlıydı kanayan dizimin,
Peronlara böldüm saliseleri, bekleme beni.
Sadece bir yolcuyum, burası kaçan tren.
Kokuyor en temiz yerim, yürek diyorlar,
Geçmekte en güzellerim, günlerim.
İçimdeki hayaleti asamıyorum içimde,
Bağladığım halatlar içinden geçiyor, beceremiyorum.
Şimşekler çakıyor beynime, titriyor ellerim!
İblislerden sakınır gibi sakınıyorum seni,
İblislerin başı ben değilmişim gibi.
Şehrimin ışıkları sönse bile
Aydınlığım bitmeyecek, biri, ikisi...

Suratıma çarpan rüzgar,
Daha sert değil kelamlarından.
Satırlarla bitmeyecek gibi.
Bitse bile ismi kalır sanki.
Suyun altında nefes bulmak,
Ölümden sonra yaşamak gibi.
Yıllarım geçer, bir avuç toprak olurum.
Bir avuç topraklardan sadece biri olurum.
Ölümle ispatlarım hisleri.
Başka ne kurtarır beni umuttan başka!
İçimiz ağlar duvarlar gülerken bize!
Karanlıktaki bir gölgeyim ben.
Güzellik bende gözükmez, hepsi senin olsun!
Sen de iyi bak.

Altüst olmuş düzen,
Kıyametin alameti gibi gördüklerim,
Ciğerimi yakan hallerin,
Derinlerime inen gözlerin,
Beni bana gösteren sözlerin,
Olmasaydı,
Olmasaydı da karanlıktan ibaret sansaydım kendimi.
Kör etti biraz ışığın, kendimi kaybettim.
Bu yol uğruna kim bilir kaç aşkı ziyan ettim?..

Dengem bozuk,
Terazi şaştı artık.
Bir kırbaç daha vursam gebereceksin!

Gezerken bu haritası olmayan âlemde,
Nerede durmalı bakışlarım?
Bir de nakışlamışım bir kere seni tenime,
Lakin naaşımı bile duymayan bir senmişsin bu.

Düşüncelerim bitmek bilmez, bitmek bilmeyen kâinatta çok yer kaplıyor.
Sol omzumdaki yoruldu, bir dinlensin,
Tekrar tutacağım sözlerimi.

Elimde merhem, elimde yüreğim,
İçimde dehşet, gözlerinde öleyim.
Bulutlar çekilsin ben göğe bakayım,
Beni bırakın, ben göğe bakayım!
Çürürken sevinç yapraklarımı taşıyan koca çınar,
Neleri bırakıp, nerelere kaçayım?