Kılavuza Gerek Yok Şiiri - Sedat Özbek

Kılavuza ihtiyaç yok artık
Yolun sonu nasıl olsa
Kapımı ne zaman,
Kimin çalacağı belli olmaz
Bir açarım
Bahar ı müjdeler beklerken
Duman duman gözleri,
Ve dudaklarından dökülen
Sonsuzluğa sürükleyen bir aşk melodisini
Tanrı misafirinin,
Habersiz ce çalı verdi yalnızlık.
Fırtınalar yıldırmaz
Tek başıma yelken açmışken yalnızlıklara
Hiç beklenmedik bir anda çıkıp ortaya
Tutup elimi sıcacık alev alev
Yaslanıp göğsüme
Dindirmesini beklerken çırpınışları
Şimdi
Kızıllığın yapraklara karıştığı,
Güneşin ferinin söndüğü zamanlardayım
Yanardağdan fışkıran lavlar gibi
Nedir beni kavuran,
Kuru bir yaprak gibi
Nedir savuran beni boşluklara.
Nedir içimdeki bu korku.
Çok şey mi istedim senden
Batan güneşi birlikte seyredip,
Sonra birlikte yummak gözlerimizi.
Kılavuza gerek yok artık,
Farz etki bir rüzgardım
Esip geçtim hayatından,
Kaybolup giden bir rüya
Gecelerinde.
Dizlerinde uyudum gecelerimde
Göğsünde ağladığım yalnızlığımda.
Saçlarını kokladım GÜL yerine
Soğuk kış gecelerinde
Ve BAHAR ı yaşadım
Duman duman Gözlerinde
Sisli şafaklarımda.
Duyuramadım yüreğimdeki çığlıkları
Kılavuza gerek yok
Yolun sonu nasıl olsa
Durulacak liman göründü işte.
Dönüşü olmayacak bu varışın
Mutluluklar senin olsun

garip 05,03,2006
Mutluluklar senin olsun sevdiceğim mutluluklar senin olsun
Dönüşü olmayacak bu yolun