Kifayetsiz Cümle Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Başkalarıyla attığın kahkahalar kanatırken yüreğimi,
Sen daha kaç yatak gezeceksin, kim bilir?
Kaç masada bırakacaksın masumiyetini,
Kaç kere satacaksın ruhunu Şeytana?

Gözlerimdeki yaşları görmezden gelirken,
Karanlık gecelerde kaybolduğun sokaklarda,
Kimlerle bölüştün o sahte sevgini,
Kimlerin kollarında buldun kendini?
Söyle mülteci yürek, kim küstürdü yüreğine yüreğimi?
Kim?

Sözlerin artık yalan, bakışların yabancı,
Beni tüketen ihanetten beslenirken sen,
Kaç kez öldürdün bizi, saydın mı hiç?
Kaç hayal paramparça oldu ellerinde?

Yüreğinde bir zamanlar bana yer vardı,
Şimdi başka bedenlerde eriyip giderken,
Beni aldatan sen, kendini kaybettin aslında,
Unutma, bir gün mutlaka çürüyen aşkımızın altında kalacaksın.

Yalanlara sarıldığın her gece,
Beni dipsiz bir uçuruma sürüklerken,
Kimlerin yatağında sabahladın,
Kimlerin kalbine karanlık ektin?
Her seferinde bir parçamı alıp götürdün,
Gözlerimdeki ışığı çaldın sinsice.
Kendini bulmak için başkalarında kayboldun ve bizi bitirdin
Ama bil ki, bu acının bedelini ödeyeceksin bir gün.

İhanetin kirli gölgesi altında ezileceksin,
Her dokunduğun bedende bir iz bırakacaksın.
Ama o izler seni tüketen bir ateşe dönüşecek,
Sonsuza kadar yanan bir ateş olacak varlığın.

Beni yıktığın yerden yıkılacak,
Kırdığın yerden kırılacaksın.
Ben güçlüyüm şimdi,
Küllerimden yeniden doğacağım.
Sen ise yalanlarınla boğulurken,
Gerçek sevginin ne demek olduğunu hiç bilemeyeceksin.

Ve bir gün geldiğinde anılar seni vuracak,
O hiç kanamayan vicdanından.
O gün, yüreğinde bir boşlukla uyanacaksın.
İhanetin izleri seni takip ederken,
Ben çoktan yeni bir hayat kurmuş olacağım.
Benim yanımda bir başkası,
Adımın yanında onun soyadı olacak.
Haykıracak ama duyuramayacaksın sesini,
Sana sağır,
Sana kör,
Sana dilsiz olacağım.

Geriye dönüp baktığında yalnızlığın çığlıkları yankılanacak her gece odanın duvarlarında.
Her sahte gülüş, her sahte dokunuş seni boğacak.
Kaybettiğin masumiyetin ağırlığı altında ezilirken,
Beni hatırlayacaksın, acı dolu bir pişmanlıkla.

Çaldığın her anı, sattığın her yemin,
Bir gün gelip seni bulacak, kaçışın olmayacak.
Aynalardaki karanlık yüzünle yüzleşeceksin,
Ve o zaman anlayacaksın, kaybettiklerinin değerini.

Ben ise yeniden doğmuş olacağım küllerimden,
Artık daha güçlü, daha sağlam adımlarla yürüyeceğim kaldırımları.
Ve seninle kaybettiğim her şey, beni daha da büyütecek.
Ben kendi yolumda, kendi ışığımda yürüyeceğim yılmadan, usanmadan, huzurla.
Sen ise kaybolduğun o karanlıkta,
Bir daha asla geri dönmeyecek olan beni özleyeceksin.
Düştüğün o çukurda boğulman dileğiyle, hoşça kal.
Kifayetsiz cümle,
Hoşçakal.
10.07.2024 11:43