Kibriyâ ve Aşk-2 Şiiri - Eymen Erdem Akça

Ravh u reyhân-ı aşkın içimde tül tül essin
Sevdanın anaforu sana çeksin fakîri
Sen “ Yâr ” dedikçe ona, o senden ümit kessin
Âşığın ki divâne hasretlerin sekîri
* * * * * * * * *
Firkat ü hırkat nârı yeter artık Sevgili
Ebr-i nisânî yüzlü hüzünleri sil yeter
Huzurunda “ huzûra ” hasret kaldık Sevgili
Fakîrini aşkınla “ divânendir ” bil yeter
* * * * * * * * *
Ruhumun emelini sana elçi yolladım
Seninle lezzetlendi dilim-damağım bugün
Gülizâr-ı gönlümü al güllerle pulladım
Ölüm “ bana ” vuslattır, o bana eşsiz düğün
* * * * * * * * *
“ Zâhirim ” “ arş-ı mekân ”, “ bâtınım ” “ zaman ” imiş
Ben bir “ devr-i devâir ” “ fiiliyle ” varmışım
Bedenim bin “ arz ” dolu, ruhum “ âsumân ” imiş
Sonu gelmez aşk ile “ varlığı ” duyarmışım