Kibritine Çöpüne Şiiri - Seyfi Karaca

Çöp müdür?
Sahip çıkmalı kişi kibritine ihtiyaç duyacağı günün
Çöpse çöpüne
Geldiği geçtiği kapılardan bir yurt da kendi
Ha olmuş ha olmamış masallarından misafi
Pencere camında ufku açıkken dünyaya bakıp ettiğinin
Tuzana
Şekerine
Katılmış ve karıştırılmış çayına
Meclisince muhabbetine
Muhtaç ihtaç olmamak için çünkü evler oturur
Buzayaz içinde karda kışta uzak ve çetin
Evin içinde dör benzi ağarmış duvarlar oturur
Dört yanı buzayaz
Arası açılınca çöle dönen insan mıdır
Kişi kişinin kuru nefesine can şenliği diye
İnsanlar
İnsanların kıymetini bilmeli
Soğukların kapısına sarılıp çökekalan
Kara kışlarınn keder ortakçısı gibi
Hayatından birer birer kovulup
Kimgönderdiye gitmeden

Seyfi Karaca.......Aralık / 10