Hayatı kibrit kutusuna insanları kibrit çoplerine benzettim....ve ben seni sürekli neşrettim
Sen ve ben
bir kibrit kutusundaki iki kibrit çöpü,
Kutu ilk sallandiginda bir araya gelmiştik.. tuhaf birbirimizi ne kadarda çok sevmiştik..
Sen ve ben iki masum kibrit çöpü, kutu sürekli sallanıyor
Aramızdan kibrit çöpleri ayrılıyor..
İçimizde binbir korku binbir özlem ve yalnızca bir kaygı,
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta