Yanmayı bekleyen mumlar gibiyiz bu sonsuz karanlıkta
Kibrite ateş veren kıvılcımı taşıyor, yamalı yürekler
Kürdan kollarımız kaldırıyor hayatın tüm yükünü, kasvetini
Sabahın ilk ışıklarıyla yüzünü okşuyor güneşin sıcaklığı
Toprakla buluşuyor, can oluyor gözünden akan damlalar
Kaldır kafanı, gün doğarken senin mücadelen sürüyor hala
Damarlarından akan kan kaynıyor, uçmayı yeniden öğrenen bir kuş gibi
Saracaksın yaralarını, zaman hem bir öğretmen hem bir yoldaş olacak sana
Kayıt Tarihi : 29.1.2025 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!