Kibrit Şiiri - Ali Tipi

Sen; beni yorgunken buldun yakaladın
Ondandır gönlümü böyle paraladın.
Ellerim bir sevgi, aşk isterdi ya senden gelen
Avucundaki narın da ufaladın , yaktın

Yüreğimi koydum yoluna bas geç istersen,
Elalem içinde beni bil ,gör ,tanı, seç istersen.
Saraylar, kervansaraylar, köşkler istersen,
En değerlim, gönül otağıma bile kurulamadın.

Sanma cehalet dolu başımda ,dört yanımda
Mızraklarla, oklar, kılıç izleri dolu sırtımda.
Ateşi yalın geçerdim ,hatta koşardım da
Kendi ateşinle bir seni tutuşturamadın

Bakma dedim ellere, gözlere,yüzlere sahtedir
Benim şu deli demim; hep zaten sendedir.
İstedim ,umdum, bekledim, kandım ,gönlün bendedir
Tek bir halinle şu deli başı uslandıramadın.

Bunaldım bu aşkın uğrunda ,yoruldum, bittim.
İnanmazsın belki ama; inan ben ben değilim.
Rüzgarına kapıldım, boranlara tutuldum,
Sen; güneş değil bir kibrit bile olamadın