Kibrit Şiiri - Muhtalip Türkmen

Ben;
Bir kibrit çöpüyüm,
okyanusta bir yerlerde.
sürüklenirim suyun üstünde.
dalgalarla boğuşmaktır,
işim gücüm benim.
Onlar,
yani dalgalar,
kendi hareketlerine uydurmak isterler,
onlar sürekli beni.
İleri git,
dur, geri gel gibi.
Emirler yağdırırlar bana,
kendi dillerince
biz güçlüyüz diye.
Oysa ben,
bir varlığım kendime göre.
Direngenliğim var benim,
ben direnirim bunlara,
elimden geldiğince.
Göreceksin,
ileride günün birinde,
ayağa kalkacağım,
her şeye rağmen.
Unutmadım kimliğimi,
bir kibrit çöpüyüm ben.
An gelecek tutuşacağım,
görevim gereği.
aleve dönüşeceğim,
tepeden tırnağa.
Dalgalar tutuşacak,
okyanus yanacak.
Çok kötü etkilenecek bundan.
Dalgalar,
okyanuslar ve
kendini güçlü sananlar.