Kıblesi Kıyamet Şiiri - Seyfi Karaca

İnsan dili yokken
Herşey ona üstündü
İnsan dili yokken...
Herşey adsız ve isimsizdi
Farkı yok hayvani bir hayattan kurtulmak için
Herşeyin üstüne üstüne gelen kuşatmalarından
Kaçıp kurtulmak dileğiyle
İnsan
Şeyler arasından şeyler buldu..
Ad koydu..
Dillendi...
Birbiriyle gönülleşti,
Sebebi aşkı keşfetti.....
......... keşfedecekti ki...
İşin ucuzuna kaçtı
Döndü bütün gittiği aşkına değer yollardan
Kelime kelime hafızasını kaybetti
Düşten
Düşünceden oldu..
Şimdi neredeyse konuşmuyor ve bu işi
Makinalara bırakıyor artık sıfır sıfır gıcırlaşarak..
Kendine acımadan...
Kıblesi kıyamet gibi

Seyfi Karaca..........Kasım / 10