Kibirli Güzel Mardin Şiiri - İrfan Akbaş

Bir yaz sabahında gün doğumunda
Hatırlayabildiğim kadarına hüzünlenerek geçmişin
Unuttuklarımda saklayabildiğim kadar yenilgilerimi
Utancımla kaybettiklerimi kendimde terk ederek
Göğsümü gere gere Mardinim
Sana geliyorum...
En çok özlediklerimin listesine koymadım diye kızma
Taş evleri abbaraları her dile dolanmış tarih kokan sokaklarını
Belki de özleyecek kadar vaktim olmadı alışmaya
Belki de o yönünü görecek kadar romantik değildim
Nitekim sen de bilirsin çırpınışlarımızı…
İyi bilirsin ki
Beyaz taşına şekil veren romantik yanımız değil
Hayat kavgamızdı.
Şimdi müsaadenle kibirli güzel
Gün doğmadan aşmalıyım Hop Geçidini,
Fatihamı okuyup ziyarete, akabeden tırmanırken izlemeliyim güneşi
Köyümün üstünde cömertçe renklerini sergileyişini
Çıkar kavgaları kirletmeden havasını solumam lazım köyümün
Sonra da bir üzüm bağının yanında duracağım
Kıvakınalla deyip,
Köylünün ıtfazzal demesini bekleyeceğim
Doya doya hissede hissede yaşayacağım sıradanlığını
Nitekim anlatılır her yerde tarihi zenginliğin yemeklerinin lezzeti
Zevk-i safâ sunduğun her yönün
Oysa ben hatırladıklarımı özledim, gerçekliğini..
En sıradanlığını özledim.
En özlediklerimi doya doya yaşamaya geldim.
İncittiysem affet kibirli güzel...