Kibirli Şiiri - Veysel Şimşek

Nere gitsen her zaman ve her yerde,
Ne beklersin böbürlenen nankörde,
Eli ile sokar başını derde,
Kendisini birşey sanar kibirli.

Kibirlide bir insandır sıradan,
Sorsan belki anlamaz akla karadan,
Haşa sanki bu dünyayı yaradan,
Kendisini birşey sanar kibirli.

Kara cahil gezer eli çomaklı,
Bir acayip yücelerden yüce aklı,
Doymaz nefsi aç gözlü azgın damaklı,
Kendisini birşey sanar kibirli.

Şefkat bilmez hoşgörüden anlamaz,
İnatçı asidir sözde dinlemez,
Kendisinden başka kimseyi tınlamaz,
Kendisini birşey sanar kibirli.

Kendisinden başka kimseyi görmez,
Tanrı selamını esirger vermez,
Dosta iki adım gitmez kendini yormaz,
Kendisini birşey sanar kibirli.

Veysel derki herkes Allah'a kuldur,
Doğru dürüst olmak en doğru yoldur,
Kibirlide kibir acayip hâldir,
Kendisini birşey sanar kibirli.