Kibirlenme Ey Gönül Şiiri - Hasan Arpaci

Bu kadar hüzünlenme ey gönül;
Bir gün seni alırlar,
Bir makama koyarlar,
Adam diye sayarlar,
Yıldız gibi yanarsın…!

Bu kadar kibirlenme ey gönül ;
Düşmem dersin düşersin,
İnmem dersin inersin,
Pişmem dersin pişersin,
Sular gibi kaynarsın…!

Sonunda bir sele kapılırsın;
Yüzmem dersin yüzersin,
Gitmem dersin gidersin,
İçmem dersin içersin,
Günahıyla coşarsın…!

Bir fırtına yakalar seni;
Daldan dala savurur ,
Hamur gibi yoğurur,
Sıcaklarda kavurur,
Soğuklarda donarsın…!

Bir hilebaz gelir sana;
İnanırsın yalana,
Kapılırsın aklına,
Karışırsın talana,
Bunu gerçek sanarsın…!

Bir güzele rastlayıp ;
Sevmem dersin seversin,
Övmem dersin översin,
Görmem dersin özlersin,
Türab olur gidersin…!

Hasan gibi dile düşer;
Telden tele uçarsın,
Kuşlar gibi kaçarsın,
Namertlere düçarsın ,
Hazan olup solarsın…!

Hasan Arpacı,2006,Üsküdar