Ey insanoğlu; bak ta ibret al buradan.
Bunlarda bir zamanlar senin gibi, canlı idi.
Kimileri biz, kimileri ben, der idi.
Ben diyenler anılmaz, adı akla gelmezken.
Biz diyenler; Hidayet mertebesine erdi.
Baş oldum diye; “ben, ben” diyerek kibirlenme.
Neye yarar, olsan; şehremini, veziriazam ya da kethüda?
Son pişmanlık beyhudedir; hak edene, Haktan gelir ceza.
Kibir beladır başa, kibri hiç sevmez Huda.
Bandırma 25.01.2012 / 03:55
Emir KaptanKayıt Tarihi : 6.2.2012 18:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!