Kibir Adamına Şiiri - Sermet Apaydın

KİBİR ADAMINA

Erdemden yoksulsa beynin, yüreğin
Kibir paçandan akar,böyle beyim
Çok olsa ölene kadar fiyakan
Ahrette Cehennem olmaz mı yerin?

Kaderin cilvesi, sürersin hüküm
Kimi el öper kimi süklüm, püklüm
Aldıktan sonra mazlumun ahını
Seninde canını yakarlar bir gün

Merhamet olmayınca yüreğinde
Her türlü pislik bulaşır eline
Gün sadece bu gün değil beyim
Takke düşünce bakarsın keline

Hep zehirler durur o sivri dilin
Hiçbir şey asla olamaz ki senin
Var ne kadar istiflersen istifle
Bırakırsın gelince Azrail’in!

Apaydın hoşgörüye bağlı insan
Sevgidir,aşktır yüreğini yakan
Senin bana üstünlüğün asla yok
Seni de,beni de Rap’tır yaratan!

SERMET APAYDIN