Kibar Tavasav Şiirleri - Şair Kibar Tavasav

izbe bir geçmiş benimkisi
müze kalıntılarında anılar
harabe zamanlar
bir baraka inşaatıydı gönlüm

Sevdalım


Sevdalım geçmiyor günler böyle

soğuk odamda /
yokluğunun /
buz saçakları sarkıyor atardamarlarımdan

kırılmış bir sonbaharın

çok kahpe şu dizeler /
esir ediyor sana yüreğimi /
aşkı yazıyor /
sevgiyi /
seni yazıyor /

ayrılık yazdığın kadar vardır

düşündüğün kadar

yaşadığın kadar

Çakırın meyhanesinde,
kadehler arasında gezinirken
sana rastladım kiraz gözlüm
bir dilim beyaz peynir gibi tenin

şimdi salıncak zamanı
kurul gönlüme,
kurul sevgilim
yorul öpüşmelerimizle
yorul bebeğim

Her şey bomboş
Bir gıdım sevgi gerek yüreğine
Milattan önce bir obada
Atımla dur durak bilmeden karış, karış gezen bir veliyim
Gözlerini arayan
Dilime konacak bahar çiçeklerindeki polenlerinden

Sevdalım geçmiyor günler böyle
Geçmiyor aklım kendinden
Bir bilmeceyi çözemiyorum
Tükendi zamanlar
Dardır kendim kendimden

Sen yıktın umutları
İçimdeki
Bardaktan boşanırcasına coşan dolu dolu tutkuları
Hiç insaf etmedin
Bir sözümün
Bir gözümün bile değeri yokmuş sende