Kibar Tavasav Şiirleri - Şair Kibar Tavasav

kar toplayan
kül rengi bulutlar gibi
topladı yüreğim sevgini

Yıl: 1993
Kuzey Irak haftanin bölgesi

İçimde bin dokuz yüz otuz sekiz’in sızısı
Kan tükürüyor geçen yıllar döşüme
Ben senin için buradayım

Ne geceler eskittim hasretinden yokluğunda
Pranga, pranga yıldızları gömdüm gönlüme
Yola düştüm
Dile
Ateşlere düştüm tütün gözlüm yokluğunda

kuzey rüzgarının esinti payında
üzüm gözlerinin asal sayısı saklı varenda da
bin kere öpsem de cücüğünden
çöpüne kurban olur özlemim

uzak bir hapishane de
uzaklığınla kucaklaşırken

bir karanfil açtı gözlerimde
kan kırmızısı şadırvan

Ben çıplaklığı severim
Çırıl çıplak düşünmeyi,
Çırıl çıplak konuşmayı,
Çırıl çıplak yazmayı ve çırıl çıplak yaşamayı severim

*şimdi sana
sevdiğimi söylesem
biliyorum bayılacaksın

unut beni desem ağlayacaksın
sev beni desem doya doya,

acının derinleştirdiği -
en gizli yanım zulamda,...

Hiç bir beden benim sardığım gibi sarıpta ısıtamaz seni
Hiç bir ten ısıtamaz
Tutuşur yanarda kül olursun kollarımda
Sulanır gönül ovaların aşk ırmağımda
Yıkanırsın aşk buselerimin tenine düşen ürpertici tadıyla
Ve bir daha istersin Tanrımdan

Bir kemanım ben hüzünlü şarkılarda seslenen


Yorgun akşamların kemanıyım ben hüzünlü şarkılarda seslendiğim