-ki izi ayrı yazılır Şiiri - Yorumlar

öyle ki
göğüs kafesimde secdeler dolusu
sana çarpar
soğumamış yankılı ağıtla,

derinliğine hayran kaldım yorumun

TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn Veysel Toprak bey..
En derin saygılarımla...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.

Tebrikler .

Zevkle okunacak bir şiir..

Kaleminize sağlık .

Güzeldi, zevkle okudum. Şairimi KUTLUYORUM...

sevdikse severiz...nedeni yoktur bunun...tüm yüzlerde, tüm isimlerde, tüm cümlelerde onun adı vardır artık...hatta, kendi cennetimizin, cehennemimizin adıdır o...mahrem duygularımızın ortağıdır, dokunulmaz ve paylaşılmazdır...her ne kadar sıfıra indirgesek de varlığını, sayılar kümesinin elemanıdır sıfır ki; bunu unuturuz..

ölüm yoktur aslında; lavaziye kanununa uygun olarak şekil değiştirmektir sadece...ruhun seyahate çıkmasıdır:)dünyamızı terk edenlerin ruhu, bize de uğraması bu yüzdendir...yoksa, rüyalarımıza girmezlerdi..

dedim kendimce, şiirini okuyunca...borcumu ödedim sayın lütfen e mi!.:)

hala şaşıyorum, önceki yorumumu ben silmedimse, kim sildi!?

bırak kanasın,
ki; yara en çok kanarken güzeldir

Simgecilikte yani sembolizmde şiir sessiz bir şarkı gibidir. Şiir düşüncelere değil duygulara seslenir. Çünkü şiir bir şeyi anlatmak için yazılmaz. Şiirde anlam kapalı olmalıdır ve herkes kendince yorum getirebilmelidir. Anlam kapanıklığı, bol bol mecaz ve istiarelerin kullanılmasına yol açar ve dil de görünür şekilde ağırlaşır.

Şair ilk kez tanık olduğum bir sembol üzerinde şiirini bina etmiş. Edebiyattaki ‘-ki’ eki ile ‘ki’ bağlacı üzerinden sevginin, umutların çağrışımlarını sembolleştirmiş.

Pratikte bir yolu vardır bunu ayırt etmenin. ‘Ki’yi parmağımızla kapatırız. Cümlenin kuruluşunda ve anlamında bozulma oluyorsa ‘ki’ ektir ve bitişik yazılır. Olmuyorsa bağlaçtır, ayrı yazılır.

Şiirdeki ‘ki’ler hep ayrı yazılan türden yani bağlaç olan ‘ki’ler. Oysa Şairin imgeli dizelerinde aslında bu bağlaç olma durumundan hiç de memnun olmadığı anlaşılmakta. Zaten şiirde ‘ki’ yi yaşamına eklemek, iki yaşamı bir şekilde birleştirmek istediğinin birçok ipucunu veriyor.

Hatta şiirin sonunda;
t‘oplasam bendeki suretlerini
sözcükler de yanılır hangi sen'i yazdığımı’
denilerek muhatabın da zaman zaman bu eğilime yanaştığı ancak sonra vazgeçtiği, bu vazgeçme nedeniyle bağlaçlık durumundan birleşme durumuna geçilmediği berrak ve duru bir anlatımla aktarılmış.

Bağlaçlık durumundan birleşme durumuna geçince yaşamlar Şairin belirttiği gibi;
‘on rakamdan sıfıra katayım değerini’ durumu olur. Yani 10’a sıfır eklerseniz 100, iki sıfır eklerseniz 1000 olur. Sıfır gibi görünen bu durumun anlamsal hali soyut-somut arasında gidip gelmelere yol açarken şiire derinlik ve zenginlik kazandırmaktadır.

Bu şiir hakkında yapılacak daha başka tahlillerim de var. Ne de olsa şuan bir makale yazmıyorum ya da şiir analizi yapmıyorum. Sadece şiiri yorumluyorum. Ancak şiir okura derinime gel diyor.

Kutlarım.

Çok güzeldi. Anne özlemi bu kadar mı güzel anlatılır.
Baştaki İste ki ister ki olsa benimkiler gibi öyküye mi kaçar şiir? Sanki başka biri (eş, sevgili) artık onu unut der gibi...yankılı ağıtla ağıtlar mı olacak orada da takıldım. En sevdiğim yerini yapıştırdım ama yanlış anlaşılmak istemem, şiiriniz bütün olarak çok güzel...
....
amdan bitmeyen bu sürgün 
ne vakit ihbar edilse avuçlarına,
kırkı dolunca çıkar kınından hançerini 
bendeki ölümsüz yerinden vurulayım!
......
sen ki
hep aynı pejmürde yarasın 
kalbimin istikametinde,
boşuna arama merhemini 
çoktan başladı kabuk mevsimi!
....

Tebrik ederim.

Beğenerek okudum

Yüreğinize sağlık.

Bu gün okuduğu en anlamlı şiirlerden biriydi kutluyorum final çok muhteşem

Ki ;
İzlerdir unutulmayan,unutturmayan..

Kutlarım...