Keyifle Gelen Ölüm Şiiri - Mehmet Şahan

Körpecik beyinleri dumanımla tavlarım,
Dinlemem hiç amanı hazırlarım ölümü!
Erkeklik şartı diye yalanımla avlarım,
Gençler bana kandıkça harmanlarım külümü,
Dinlemem hiç amanı hazırlarım ölümü!

Dumanı tüttürenler sanarki olay olmaz,
Bir kere başlayınca bırakmak kolay olmaz,
Kurum tutan ciğerler bir daha kalay olmaz,
İçten içe yandıkça harmanlarım külümü,
Dinlemem hiç amanı hazırlarım ölümü!

Beni eline alan kendini başka görür,
Çektikçe dumanımı cahile keyif verir,
Fark etmez zararımı her gün mum gibi erir.
Zarar vermez sandıkça harmanlarım külümü,
Dinlemem hiç amanı hazırlarım ölümü!

Ne dizde derman kalır, ne de düşünen bir baş,
Bir bakarsın nefesler kesilir yavaş, yavaş!
Bırakmam yakasını verse de büyük savaş,
Zamanda yol aldıkça harmanlarım külümü,
Dinlemem hiç amanı hazırlarım ölümü!

Şahan der ki gardaşım kendin boşa avutma,
İradene sahip ol ümidini soğutma!
Kan dolaşsın beyninde, nikotinle kurutma,
Sen kararlı oldukça harmanlasın külünü,
Yoksa ecel zamanı, zor görürler ölünü!