denizin kanatları kırık
yaralandı su kanıyor,
dalgalar yıkık...
yüzlerinde poyrazdan bir ısırık
çocuklar gibi ağlıyor boğazında,
düğüm düğüm hıçkırık...
istanbul boğazı tıkanıyor kabataş'ta
denizin ucu çıkmaz sokak,
çıkmazım belcen...
gemiler el bağlamış yelkenleriyle
büyük sulara açılmayacaklar bir daha
sürgünü bitmeyene dek martıların
kim sürdü martıları karalara
çöplük ve çatılara...
o ışık aldanığı ak gül yapraklarını
civit mavisi ellerinde kalmış anamın,
habire kırışması bundan...
birde on nüfusa çamaşır yıkamasından
denizin yüzü anamın elleri bu dem...
hey sen!
her kimsen neysen
ölsen bile ağzınla balık tutamazsın
o martıların harcı, haracıdır
denizlerin keyifkeş ödediği,
1 eylül barışında üstelik 2008'de.
Kayıt Tarihi : 26.12.2018 18:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!