Keyfim Gülgülistan Şiiri - Seyfi Karaca

Ben de diyorum ki, ilk ciceklenen kardelenler essiz benzersiz bir piyesin salonsuz sahnesiz perdeler acilisini sarilara boyanmis mavilere süslenmis munduran ayazlarinda hayatin güzellik nefeslenen kan damarina, can suyuna, ask yoluna ve deli divane yüregine bakip gülümseyip göcüp gidecek kadar cildirasi tutkunun nedir neresidir SIRRI HIKMETi, demiyorum bile. Sormuyorum bile…

Cünkü kisa adimlarla uzun yolculuklari nazli tutkulardan naik ve ince mevzulara iletip götürüp aralayip acan saglam kapilarin, dayanikli topraklarina düsmesini bilen cemre damlasidir, seslenip konusmasini bilen dildir, yakinlasmasini dokunmasini ilismesini sevmesini paylasmasini kaynasmasini bilen saygin bilgin yetkin olgun zerafet ve sanattir, ilminde huzurunda sonsuz sökünlere kendi fedakar varligindan devami gelecek olan tüm güzelliklerin ismini cagirip davetini cikaracak olan.

Hep kaybeden ve yenilmislik duygusuyla itile kakila gün yüzü görmeye geldigi hayatin hic bir yerinde yasanilir huzurun besleyip barindirdigi siginak bulamayan insanlarin, kovulup sürgün edildigi hic bir yeri kalmamisligini birbirinin yoksul-sefil poyrazina sokulup saklanarak, büyük kentlerin en görünür ve en görünmez heykelleri gibi donuk, kimiltisiz, cansiz, haraketsiz ölü bedenlerinde görünüsleri hüzün, giysileri harabe, bedenleri sarkik, dallari düsük, omuzlari inik, benizleri soluk, ifadeleri kesat, sesleri soluklari sagir dilsiz kesik sessiz son yazisi okunmayan bir mefta gibi , köselerde siselerde dökün sacin bom bos bakislarda sallanip dururlarken…insan yerime dokunur, sorar, siziiim sizim yara bere kanar.

Erikler de cicek acmistir bir kere daha giden yilin bu tarafina. Bütün diger agaclardan evvel erikler de, sevdasina yenik ilk cicek acanlarin bazan da en sona dogru bir zamana dal salkimlayip yemislerinden YAR BAHAR`larini bir kere daha yaza cikarmanin onur gururyla..kendinden dogan tüm hayatlara..

Hosgelmissin sen ey..keyfim gül gülistan; hem de heryer ve hersey eskice güzellerden YARBAHAR

Mart / 22