Kevser"in Suyu Şiiri - Seyrani Göl

Bir su var,
ilk yaratılışın berrak hatırasından süzülen;
ne zaman bir damlası dokunsa kalbe,
zamanın bütün yaraları
ışığın sonsuzluğunda kayboluyor.

Dokunan dudaklar nurla doluyor,
her damla,
ömrün bütün yorgunluğunu siliyor.

Orada
ne kin, ne hüzün,
ne boş bir özlem kalıyor;
sadece rahmetin tatlı sessizliği
dolaşıyor damarlarımızda.

Ve biz,
o suya ulaşan ellerimizle
yeniden doğuyoruz,
her zerremiz affedilmiş,
her gölgemiz arınmış.

Kevser’in suyu,
yolculuğun sonunda
bize vuslatın tadını anlatıyor.
S.GÖL