Kevgire Dönmüş Hayat Şiiri - Düşünce Dün ...

İçimde suskun yara;
Kördüğüm bir aşkla, sevdan olurum şah damarına
Bedenimi yükümden arındırıp,
Şiir olur tane tane toprağına düşerim..
Filizleneyim tekrar sevdan uğruna..
Yüreğimin yüreğine ihtiyacı var.
Aç bütün kapıları ben geldim sevdam..
Hasret çöktü içimde dayanılmaz acı var.
İçimde bir tek ama bir tek sen kaldın sevdam.
Ama ne çare..!
Kırık ayna'dan yüzüme uzanan çatlaklarım,
Kırıklarım ellerime değil, yüreğime batıyor..
Yine gülümsüyordum tüm acılarıma inat
Şu Dünya denen acımasızlığın içinde..
Sökülmüş ciğerim, etimden,
Düş tarlası kevgire dönmüş hayata inat..
Kenarda kalmış günleri, çiğniyorum hayat tarlasında..
Gök yarılıyor orta yerinden,
Toprağın uğultulu terlemesi, taşlı yollardan sekip ciğerime saplanıyor..
Zemheriyi saklamış sinemi deldi
Bir hoşça kal'a sığdırdım Dünya da olan biteni,
Çocuk sevinçlerim, genç telaşlarım, yetim türküler ağlıyor şimdileri..
Ama ne çare..!
Kapattım artık tüm gönül kapılarımı..