Kethüda, Üç Fidan Ve Eski Tüfekler

Kethüda
İndir bayrakları yarıya
Üç Fidan'a ya da Eski Tüfeklere
Bir dakika sesizlik
Sonra fırtına

Geçmişten aldığı bayrağı geleceğe taşıyanlara selam olsun
Taşırsan o bayrağı vurulursun
"Olsun" diyorsun Kethüda
"Ölmekte var sonunda"
"Ben ölümlerimi bayrak diye taşırım
Ya da ne zaman sarılsam kızıl bir sevdaya
Hayata o kadar yakışırım"
Yakış Kethüda
Yakınlaş aşka,şaraba,sevdaya

Biz sarpa saran
Saçma sapan zamanlarda yaşadık
Yaşıyoruz
Ne kentler alıyor bizi
Ne biz kentlere sığıyoruz
Ah Kethüda dönüp dönüp neden kendimize sığınıyoruz
Sığınacak koca bir dünya varken yanıbaşımızda
Sen,Ben,Bizim Oğlan,kendimizle avunuyoruz
Yaralarını kendi sidiği ile iyiletiren çocuklara dönüyoruz,her yara aldığımızda
Her yara aldığımızda,başımızda akbabalar
Her yara aldığımızda yüzümüzde şaşkın bakışlar
"Hep acemi kalınır mı ulan hayata
Büyüsek ya artık,bıktım bu uçurum kıyısında yaşamalara"
Büyürüz,büyürüz de Kethüda,yine de içimizdeki çocuklara dokunma
Bizi biz yapan birazda o acemiliğimiz
Ondan ya hep hesapsız yenilgilerimiz

Yenilelim Kethüda
Yeter ki umut olsun yarına

/Onlar ki sonunu bildikleri bir savaşa bilendiler
Ne uzlaştılar dünlerle,ne güne baş eğdiler
Ne çekildiler geriye, ne de sessiz gittiler
Yarının aydınlık yüzünde en güzel neferdiler/