Kestim Dost Elini Şiiri - Serap Demirtürk

İnsanı iç sızılarına gark eden dostluğu bıçak gibi kesiyorum.
Yerip de kesmedim ömrüm boyu tek bir dostumu ardından ben oysa.
Artık kesik süte benzedi ilişkileri insanların, uzak durmak gerek.
Şimdi… dostluk kine kesti, değişti özelliği de yürekleri ağlattı.
Gel, hadi ben de seni taklit edeyim desem, kesemem, zordur taklidin senin.
Şimdiden sonra sen yanağından kesme alınan şu çocuğun saflığını yitirdin.
Sen sadece pazarlık kesersin hile ile, aldatma ile çünkü özün bozulmuş.
Çocuğu memeden keserler de günlerce ağlar yavrucak, bil halim budur.
Özünü kimden aldın bilmem ki yayıktaki ayran gibi kesildin, tatmasın kimse …
Bitti artık örgüm, çık şişimden… kestim bu işi…biten iş, iş olmasa da..
Sen hep palavra attın, kestin durdun ve ben safça dinledim seni.
Ve artık insanı kandıran dostlukların ipini kesiyorum şu uçurumda.