Hüznün makbul meyvesidir kestane
Beğenmez dikenli kabuğunu
Sıyrılırken kozasından hemen büyür burnu
Atar kendini ağaçtan tane tane
'Kestane kabağı'nca yapışır yere
Kuzeyden eser eylül'ün son haftası
Karartır kestaneleri 'kestane karası'
Aşırır birer birer "kestanelik'ten
'Kestane fişeği' gibi 'kestane kargası'
Kış gelince yerleşir yerlerine
Her köşebaşına bir 'kestaneci'
'Kestane kebap yemesi sevap' teranesi
Gelse de bir tanesi iki liraya
Düşünmeden alır meftunesi
Soğukta sıcacık ısıtır ellerini
Cebini yakar etiketi
İçmez 'Kestane suyu'nca kahveyi tiryakisi
Ne 'kestaneli pilavı' ne 'kestane kebabı'
Nam saldı tüm dünyaya adı
Bursa'nın meşhur 'kestane şekeri'
Tadına bakanın damağında kalır tadı
Paraya kıyıp alamazsın kendine
Giderken uzak misafirliğe
Seve seve alırsın süslü kutusuyla
Yiyenler olur mestane
İnci Germenliler
Kayıt Tarihi : 18.11.2018 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yağmurlu bir günde farzeyledim bir kestanecinin önündeyim. Biraz sonra ellerim ısınacak, kestanenin sıcaklığında...Sözün büyüsü budur işte. Alıp götürür seni uzaklara...
Emeklerinize sağlık güzel arkadaşım. Tam da dediğiniz gibi kestane ateş pahası oldu...Şimdi birisi de kalkar *Kestane yemeyiverin, yerine darı patlatın ...."
Şaka bir yana beğeniyle okudum.Güzel gönlüne sağlık.
Kocaman sevgimle ...
TÜM YORUMLAR (2)