KESTANE AĞACI
Bakıyorum penceremden
Son bir güz sabahı
Karşı dağların zirvesinde
Güneş belirli, belirsiz
Soğuktan, toprak kırağılanmış
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Kestane ağacının yüklendiği umutlar yinede sönmesin.Benimde bir ceviz ağcım var ve ne mutlu ki bize konuşabilecek kadar nefes alıyoruz.Sizinde soluğunuz bitmesin.
Yüreğinize sağlık,benide BURSAdaki kestane bahçelerinde oynadığım günlere götürdünüz...saygıyla selamlıyorum.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta