Cihan yıkılmışta biz habersizmişiz bu keşmekeşten.
Olan olmuş bak ortalık geçilmiyor hain ile kalleşten.
Yetim oldu arzı cihan artık tapu verilmekte güneşten.
Ne günlere kaldık Ya Rab, medet umulur sarhoşu keşten.
O eski devirleri unut haber yok kemankeşten.
Ne züllümler gördü cihan kendini bilmez serkeşten.
Kaçılır oldu bil cümle evladı ayalden bilhassa eşten.
Lebe leb zulüm olunca rahmet çekildi arşu ferşten.
Atila Yalçınkaya
Kayıt Tarihi : 10.3.2019 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!