“Keşke konuşsaydın şimdi ama şimdi….. Ne çok şey anlatmıştı bu iki kelime. Sesler sustu bu iki kelimeyi yankılandı bütün gece yalnızlığında Ah! ... Keşke olsaydın konuşabilseydin zorlanmadan için için aşkım demeni..Ne sen konuştun, ne acılarım ne dertlerim, ne de ben..
“İçin” ışıklar sönmüş-mumlar yakılmış en istendik zamanlarda.
Bir poşetin içinde ruh denize bırakılmış gitmelerin mesajı gibiydi her şey.Seni aradım, dahası içimde melodik bir ruhsal ses olan “ tırtıl” demeni özledim.
Dalgaların arasında beni kaybettiğin sen denizinde yüzme bilmediğin ilk deniz sefamızın şifreleri çürüdü içimde.Hani seni daha ileri taşımak için çekişerken,kaybolan yüzüğünü kumsalda arama anındayım.
Ha geçen gittim aradım, aradım benimin içinde buldum o yüzüğü… Sahi,sen denizi o yüzüğü neden geri getirmedi.Muhteşem fırtınaların neden dingin, neden artık sevmiyor beni boğmaları. Aşk arası yaz yağmurları neden yağmıyor…Henüz dokunulmamış gözyaşların varsa ıslanmak isterim,orda bensiz akıtma…
Umudu hep içimizde yaşatma finalinde kalbim burkuldu yare düştüm, seni kazanamadım aşk.Büyük umutların kıtalarını aştık,yalnız iki adada aşksız kaldık,yani açız.
Tamamını Oku
İstiyorum ki tek senin aleminde yaşasın umutlarım.Sana baksın gözlerim sadece. Sen de beni gör baktığın her yerde,her serde, her anda bütüncül dünyalar sıralansın.
Aynı bütünün parçası gibi sen Dicle, ben Fırat Mezopotamya ‘da aynı düşün Basra’sına dökülsün tutkularımız... Senle düşsün adım Homeres’a..
Çivit ve tanıdık yazılarla yazsın seni duvarıma…
Kim bilebilir ki, çekildiğimiz yerde hayatın öteki yüzlerini boyatıyor.Vicdan kaldırabileceği en son yükü yüklüyor, gidişlere,acılara,sensiz her şeye.
Aykırı iki yağmur bulutunun rastlantısal buluşmasında senin ıslanmalarında aşka kadim olmuştum. Belki de aranan tek şey, bulamayacağımızı bilsek de,
Aranmaktır,yıkanmaktır,susmaktır,arayış umudun sarsak ritüeliyse ben senden giden reel bir gölgeyim aşk ağacı altında.
İşte canevimde ölümcül kalan ben bu resme bakıp bakıp daha çok yazacağım kendi kendime... Biliyorsun ki ben susamıyorum söz konusu sen olunca... Keşke sen de susmasan ve konuşsan söz konusu ben olunca… Sen ve ben baştan sona garip bir hikayenin bitmeyen cümlelerine resim sergisi olduk..
''keşke '' leri tüketip, '' iyi ki '' ler kalsın elimizde... ve susmak sussun artık... yürekler hep konuşsun :)
kaleminiz hep daim olsun hocam :)))
..listemde ve antoda ...
keşkeler her zaman olcak galiba tbrik ederim çok güzel bir çalışmaydı..
hepımız garıp bır keşkelı hayat hıkayelerının bıtmeyen cumlelerı değılmıyız keşkeler bıtmez dost bıtmesınde zaten bıtmesınkı arkadan gelenlere artık keşke demıyelım ve hıkayelerı mutlu cümlelerle bıtırelım sevgıyle kal yureğın susmasın...umutlarında...
İşte can evimde ölümcül kalan ben bu resme bakıp bakıp daha çok yazacağım kendi kendime...Biliyorsun ki ben susamıyorum söz konusu sen olunca...Keşke sende susmasan ve konuşsan söz konusu ben olunca..Sen ve ben baştan sona garip bir hikayenin bitmeyen cümlelerin resim sergisi olduk.
Susmayın sizin kaleminiz hep yazsın sizi okumak büyük bir zevk.Yüreğiniz dert görmesin.Kutlaıım
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta