Yaşam yüce yaratıcı tarafından bize sadece bir kere sunulmuş en açık en güzel ve en mukaddes armağandır.
Ama insan oğlu sadece bir kere sahip olabileceği bu mukaddes armağanı öylesine acımasız ve hoyratça kullanıyor ki sonuna geldiğinde elinde kalanlar sadece koskocaman pişmanlıklar denizinden başka bir şey olmuyor.
Çocukluk yaşlarımızda anne baba içgüdüselliği ile bir iki renkli oyuncaklar, legolar, robot adamlar ellerimize tutuşturuluyor sonrasında daha onların renklerinin ve avuçlarımızda hissetmelerimizin tadına varamadan çekip alıyorlar ve bir süreç başlıyor.
Eskiden sadece çalışan annelerin çocuklarını emanet edecek kimseleri ve yerleri olmadığı için istemeyerek de olsa tercih ettikleri ana okulları şimdilerde her ailenin büyük bir istekler tercih ettiği mekanlar olup çıktılar. Bizler ana okullarına gitmedik ama şimdilerde aileler ana okulunun çocuk için elzem olduğunu düşünüyor ve çocuklarını erken saatlerde uyandırıp evde oturan kadınlar oldukları halde ana okullarına gönderiyorlar. Kısa bir süre sonra zaten okul hayatları başlıyor ve birer yarış atına döndürülen çocuklar üzerinde bin türlü bahisler oynanıyor.
Tamamını Oku
