Keşke Yedi Yaşında Olsam

Keşke yedi yaşında olsam tıpkı yeğenim gibi.

Hayat peşinden koştuğum çam kozalaklarından ibaret olurdu,

Yahut bir kozalak için harcardım tüm enerjimi.

Çiçekler gözlerimi kamaştırır, gökyüzün maviliğinde yaşardım.

Sadece dünyanın altın rengi kıyıları beni benden alırdı…

Keşke yedi yaşında olsam tıpkı yeğenim gibi.

Daha az duyar daha derin düşünürdüm,

Keşfettiğim kadar coşardı yüreğim,

Tüm hırslarım bir paket çikolatanın etrafında dolaşırdı,

İnsanoğlunun kurduğu bu berbat sirkten kaçardım böylelikle…

Keşke yedi yaşında olsam tıpkı yeğenim gibi.

Hayallerimden bir dünyam olur; minnet etmezdim kaygılara,

En güzeli aldığım nefes kadar doğal gülerdim,

Ne dünya umurumda olurdu ne de hayatın yıkıntısı,

İşte o zaman fark ederdik;

İçimizdeki o küçüğün yok oluşunu.