Aşkın girdabına kapılmış, gidiyorum.
Beni karanlığa mı?, aydınlığa doğru mu? çekiyor, bilemiyorum.
Bile bile herşeyi ile kabulleniyorum.
Aşk, sevmek, böyle bir şey değil mi?
Her zaman, bir taraf fazla sevmez mi?
Ama yinede olsun,ben seviyorum çok seviyorum.
Sen beni azda sevsen, benim sevgim, ikimizi de ısıtmaz mı?
Zamanla bakarsın, tüm emeğin, çaban, boşa olur sen yanmaya, devam edersin.
O seni hiç sevmemiş,
Kalbi senin için, hiç atmamış.
Sense onun için, herşeyi göze almışsın.
Hiç olursun, ama yinede vazgeçmessin.
Senin aşkınsa,karşılıksız kalmış o girdapda, debelenip durur.
Gözleri görmez, sen yinede, olsun be bunada eyvallah!,dersin.
Yeter ki mutlu olsun, gülsün dersin.
Yüreği, beni sevmesede olur dersin.
Sevmek böyle bir şey,aşk böyle bir şey.
Senin sevdiğin seni sevmez,sen seveni sevmezsin.
Hayat ne garip, insanlar,ne garibiz sevmesini bilmeyiz.
Keşke! herkes sevdiğine,aşkına kavuşabilseydi....
Kayıt Tarihi : 5.10.2024 16:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!