Keşke ile Asla Şiiri - Ömer Burhan Girif ...

Gecemi gündüzüme karıştırırken buldum kendimi yine
Sayfaların başı sonu belli değil, satırlar satırlara karışmış
Sarılar beyazlara...
Zaten pek düzenli de değilimdir ben
Tebessümüm hüznüme benzer
Gülüşlerim düşüşlerime perdedir
Ve saklarım ürkekliğimi cebime soktuğum ellerimde
Saçlarım sabahlarıma karışır
ve de çoğu kalır yastığımda.
Böyleyimdir.
Gecemi gündüzümle karıştırırım
Seni gün yüzüyle,
Öyle ki, bilemem gün mü batıyor saçlarında
Gözlerinde güneş mi açıyor selamlamak için ilahi güzelliğin tecellisini.
Hiç görmedim böylesine yakın ve böylesine uzak bir diyar
Denizin ve gökyüzünün mükemmel bir çehrede kesiştiği
Hiç kalmadım böyle bir halde daha önce,
Nâ ile mümkünün arasında,
imkansızın ortasında kalmadım.
Eğer bir gün olur da kader bahşederse seni bana
Sormayasın çekingenliğimi
Zira kendimi senin gibi mükemmel bir sıfata yakıştıramadım.
Böyleyimdir ben,
Hep imkansıza sevdalanırım
Karıştırırım kendimi hayal ile gerçeğe
Cesaretten korkar, ahmaklığıma sığınırım
Ne yaptığımı bilemem ben
Çoğu zaman uysal başımı hakir görürler
Mertliğim namertliklerine karışır insanların
Yeniden yaralanmaktan kaçarım
Karıştırırım keşke ile asla’yı
Asla mutlu olamam
Hep keşkelerle yaşarım
Böyleyimdir ben
Döner dolaşır
Gecemi gündüzüme karıştırırım.