Keşke hep çocuk olarak kalsaydım

keşke hep çocuk olarak kalsaydım
hiç büyümeseydim...
benimde balonlarım olsaydı
uçurtmam tellere takılsaydı
ben onların ardından koşsaydım
kırlara doğru uzansaydım
gökyüzüne doğru bakıp
masallar dünyasına gitseydim
ellerim o zaman ne başka ellere uzanır
nede yüreğim başka gönüllere sevdalanırdı
keşke hep çocuk olarak kalsaydım
belki adımlarım o kadar hızlı olmazdı
koşarken yerlere düşmezdim
belki o zaman el uzatanım çok olurdu
keşke hep çocuk olarak kalsaydım
sırtıma yüklenen bu yükün
omuzlarımda ki agırlığın
bu kadar zor olduğunu bilmezdim
keşke hep çocuk olarak kalsaydım
ağladığım zaman çaresiz olmazdım
isyanla geçen ömrümün her anını
belki o zaman yaşamazdım
hayatı çocukların görebildiği kadar görür
onların duyabildiği kadar duyardım
ve hayallerim tozpembe olurdu
ama bir çocuk olarak kalsaydım...
belkide yüzümde bu kadar çizgiler oluşmazdı...