Keske keskeler olmasaydi. O zaman keske demezdim. Keske diye baslamazdim hayata! Keske dogmaz olsaydim diyen o kadar cok insan varki bu dünyada. Hemde sadece bizim anadilimizle degil, sadece bizim yurdumuzda degil, bütün dünyada. Insanlar nereden bileceklerki zehiri denemeden onun zehir oldugunu.? Insanlar tutmadan nereden bilecekler kirmizigüllerin bide insani acitan yaninin oldugunu, ellerine batmadikca dikeni? Hayatta böyledir kimi zaman! Insanlarda güller gibidir cogu zaman. seversin, güvenirsin, kimine yarim kimine arkadasim dersin ama birgün gelirde canini acittilarmi, eline gülün dikeni batmis gibi degil, yüregine, cigerine ve sirtina vurulmus hancer gibi acir bu sefer canin. O zamanda derki insan iste keske keskeler olmasaydi, keske sevmeseydim
Ebru ÜnverKayıt Tarihi : 4.5.2008 10:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!