Keşke Bulut Olsaydım - 1999

Necmiye Çetin
83

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Keşke Bulut Olsaydım - 1999

Ben güneşin battığı yerdeyim
Bilemezsin!
Dışarıdan seyretmesi muhteşemdir
Göremezsin!
Güneşin kalbini düşündün mü hiç?
Başlangıçların ne kadar umutlu,
Ve sonların ne kadar acı olduğunu bilir misin?
Ve bilir misin ki ne kadar kısa sürer arası?
Göz açıp kapayıncaya kadar başlar ve biter…
Bulut olmak isterdim
Gece gündüz vardım o zaman
Hiç kaybolmaz, bitmezdim.
Sonları hiç yaşamazdım
Bazen karalar giyerdim
Şimşek olup çakmak, fırtına olmak isterdim
Yağmurla akıtabilirdim o zaman gözyaşlarımı
Ve herkes görürdü, duyardı beni
Bazen de beyazlar, maviler giyerdim
Güneşi yanıma alır, insanları hayran bırakırdım
Gün gece gökyüzünde tüm dünyayı gezer, tüm dünyayı seyrederdim
Güneşin battığı yerde sonları hiç yaşamazdım
Keşke bulut olsaydım

Necmiye Çetin
Kayıt Tarihi : 27.6.2025 01:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Yaz tatilinde bir fabrikada çalışıyorum. Bir anda şiir yazma isteği. Sonrasında işyerinde şiir yazdığım için uyarı ve ceza :) O gün öğrendim mevkiye bağlı yüksek egoyu. O günlerde öğrendim iş hayatındaki beklentinin ruhsuz robotlar yaratmak olduğunu.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!