Keşke Bir Sabah Uyansam Sana

Keşke bir sabah uyansam sana Anlamını yitirse lügatımda yalnızlık Bir sen, bir ben, birde birde tabiat ana Dolsa penceremden rüzgar ılık ılık Keşke bir sabah uyansam sana Beraber izlesek doğarken güneşi Bu mutluluğu hazmedip anlatsam sana Güneş dahi kıskanırdı böyle bir eşi Keşke bir sabah uyansam sana Sormam hesabını sensiz günlerin Kırlara uzansak koyun koyuna Tadını kaçırsak sarı sümbüllerin Keşke bir sabah uyansam sana Nedensizce yere düşse duvar saatleri Zaman dursa... Ve seninle yaşasam alışılmamış ilkleri Sarılsan boynuma, Yalnızlık şiirlerim utansa.