Keşke Şiiri - Bayram Üstündağ

Devran döne dursun, devam etsin yine çiçekler açmaya...
Kırmızı bir gül anlatsın yine sana söyleyemediklerimi,
buruk bir veda, birkaç damla gözyaşı anlatsın yine ayrılığı,
ama her yalnızlık onu hatırlatmalı sana, işte o zaman haykırmalı! ..
vuslatını perçinleyen halden anlamaz yollara haykırmalı.!
ve bir kibrit çakmalı bitip tükenmek bilmeyen ümitlere,
yahut ondan kalan her şeyi bir kağıt gibi yakmalı.
ey benim mahkum gönlüm söyle seni ne yapmalı! ! !

Kimsesiz olaydın, virane kalaydın keşke bu derde beni koymasaydın...
Uçan bir kuş olaydım kanadımı kıraydın keşke bu derde beni koymasaydın.

Gökler senin kadar ağır gelmezdi sırtımda taşısaydım eğer,
bir kurşun bile senin verdiğin kadar acı vermezdi,
bir sarhoş olsaydım bu kadar aşağılanmazdım,
bir kilim olsaydım bu kadar çiğnenmezdim ayaklar altında,
ateş bile senin kadar yakmazdı beni...
ey gönül beni öyle bir ateşe attın ki..!

Yanıpta kül olaydım, ateşinle kavrulaydım keşke bu derde beni koymasaydın..
'Keşke'