Kesişme Şiiri - Kağan İşçen

bana tam bakışlarına güvenirim
bu yüzden aşığım ya
sana aşık oluşuma
gocunmuyorum da seni aştığım için
seni aşarak aşılmamayı öğrendim
sıkı duramayan yol kesişmelerine özgü
eşsiz bir çabasızlıktaki doğallıkla
gel de çık şimdi işin içinden
çık çıkabilirsen kısır döngüsünden
kör kütük şu bencilliğin
kendim için ölmek istiyorum ya
şimdiden daha kısa
şimdinin daha ötesinde...

seni bırakıp uzaklığına
yazacağım son şiirimi
mutsuz edeceğim ilk defa
kendimle barışıklığımı
yalan bir yüzyıldı özüm
şimdiden daha kısa
şimdinin daha ötesinde...

yokluğunun yokluğu güya:

bir şey arıyorum durmadan
bir yer
ya da bir kişi
belki bir kişinin sessizliğini
kimle çarpsam kendimi kendim çıkıyorum yine
nerde bir kent unutulsa
ben ilk unutulanıyım
şiirimdeki akşam yalnızlıklarıyla kuşların
reyhanlarım yorgun saçların yerine konulmaktan
limon küfü ve derin bir düş eskitiyorum ömrüm yerine
azraile seni düşünerek gelinlik giydiriyorum
ilk ve son gecemiz için
şimdiden daha kısa
şimdinin daha ötesinde...