Sık sık kesiliyorsa başlattığımız konuşma,
susuveriyorsak birden
bir sözcüğün yarısında,
tükendiği için değil
konuşacağımız şeyler.
Araya giren bu sessizlik,
söylememek için hiçbir şeyi
nereye varacağını bilmeden.
Çünkü bir tek sözcüğün değeri
satmaya da yetiyor bir insanı, kurtarmaya da;
öyle uzun ve karanlık bir sorgudayız ki
atmışlar yaşamın bütün köprülerini
girmişler dünya ile aramıza,
ve gün ışığı görmemiz yeniden
ya direnirsek mümkün, ya konuşursak!
Kayıt Tarihi : 13.10.2002 04:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu gibi durumlarda deyimlerimiz dile gelir: "Söyleyecek söz çok ama ceremeye verecek para yok” ______
Ama bazen, sustuklarımızdan da sorumlu oluruz .Aklıma düşüyor Ustan'nın *Kerem Gibi* şiiri...
Güzeldi okumak..Şairin ölüm yıl dönümünde okumak, yad etmek. Yıldızlar yoldaşı olsun.
Anısına saygımla...
TÜM YORUMLAR (2)