elimin ermediği dilimin dönmediği
nice korkuların içinde ben
kesik ağıtlar sonrasında söylenen
ilk söz ben'im son söz ben
sana aşikarım yâda sır'ım efendim
her odunu taşırım her ateşte yanayım
senden taşra düşmesem kabulüm her bela
unutmadım geldiğim yeri verdiğim sözü
aşka esirim ben her keder çalsın kapımı
yanayaım efendim kalu belâ
nereye gitsem kimlere sorsam
içimdedir bilirim açtığın yollar
kainatı bir defter gibi dürmüşüm
hangi sayfasını atlasam
öbür sayfada sensin görünen
başa dönme umutsuzluğunu
ateşin en belalısını al üzerimden
hep seni gösterdi yolların sonu ah nefsim
kervanına kat bu şaki kulu efendim
Kayıt Tarihi : 29.6.2008 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!