Soğuktu. Kuşlar bir bir ölüyordu. Mavisi kendini asmıştı terkedilmiş göğüne. Mavisine ağlayan, onun cenazesine siyahla giden bir gök düşünün.
O göğün mutlaka bir anısı vardır. Birkaç kız çocuğu. Biraz sebebi. Şimdi tüm kız çocukları bir sol anahtarına asıyor kendini: Katil şarkılar. El değmemiş ölümlerin kapısını açan şarkılar... Halbuki bir sol anahtarıydı en yakışıklı, en güzel ölümlerin kapısını açan. Ona benzeyip, kendini göğe boyayan şarkılar..
' Elimdeki bu çiçekleri sana en yakın parktan kopardım. 62 den tavşan yaptım sana. Ölümden avcı. Hatırlasana; Ateşli silahların icadına denk geliyordu, seninle girdiğim ateşli sevişmler.
Üzerimdeki bu siyah giysileri, sana en yakın mağazadan aldım. Gözyaşıyla diktim gözlerini. Kefenden aşk yaptım sana. Gövdemde çilek kokan güverteler.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta