Keşif ya zifir Şiiri - Seyit Cafer Arvas

Soğuk rüzgarların arasında
serpilmiş bir fidan gibi duran ışığı kendinden olmayan;
şaire göre lanet bir ışık kaynağıydı sokak lambası.
Ruhuma is bırakan.
Ve Habeşli Bilal gibi karanlık bir taşın altında zorlanırken küfre,
yinede anlını aklın ışığına dayayan ve derin bir nefes içre...
Ve bir buğulanan cama
bütün tanıdık gölgeleri çizer.
Keşif ya zifir
Gelirken sessiz bir sessizlik getir
İçinde uğultu olmayan.
Şiirle yanan bir sobadan çay,
ve yaşlı bir annenin emek uğruna getirdiği tütünu.
Ve sınırdan geçerken kaç kursun yerim diye düşünen kaçakçının erimeyen şekerlerini getir .
Keşif ya zifir .
Ve sonra sıcak bir özlem getir
uykuya bandırılacak
elinden oyuncağı alınmış
ve bir Filistin gecesinde sessizliği sonsuza dek tatmış çocuğun güzel uykusuna eş bir sessizlik.
Keşif ya zifir
keşfet aydınlığı
ve bir lamba özlemiyle zidanda yanan
ve bir rızık özlemiyle kaldırımları yalayan köpeğe de yetiş.
Keşif
Ya
Zifir!
Aydınlanan bir geceye yakın
Gündüzün iffetsizliğine keşif.
Yetiş
Sessizliği ve ölümün tuhaf kokusuyla
Yetiş ya zifir.
Dilimde sadece zikir...