Keserse Bıçak Şiiri - Uğur Musab Şahin

Kendi derdimi çekemem, ipsiz kuyudan.
Yüreğimi yakan ateşimi, söndüremem.
Kendim, kendi derdime deva yolundan.
Gölgemi ıslatıp, kendime güldüremem

Ten zindanından, kurtulmak kolay mı?
Dört yanımı sarmış, putperest firavunlar.
Günahlar, ten kafesimi çarmıha germiş.
Kimi elle, kimi dille taş atıyor çocuklar.

Rabbime kurban olurum, keserse bıçak
Gözlerim, Yusuf kokusuyla açılır gerçeğe
Süleyman’ın, hazinesi saklı içimde kaçak.
Nuh’un sefinesidir, alem-i dünya göçere.

Boynuma, doğduğum gün ipsiz asılmış.
Kabir kapısını, ölünce açacak anahtar.
Bedenim, ruhumu kusmak için kasılmış.
Lakin ne yorgan, ne yastık, ne yatak var
2021